فریماه فرجامی ؛ ستاره خیر ندیده سینمای ایران
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۷۷۴۳۰
عصر ایران ؛ نهال موسوی - فریماه فرجامی بازیگر و بهتر است بگوییم ستاره سینمای ایران در دهه‌های 60 و 70 متاسفانه چند روز است در کماست و در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری است.
بر اساس اخبار منتشر شده این بازیگر سینما حدود دو ماه قبل دچار سکته مغزی شد و پس از بهبود نسبی درمان را تحت نظر پزشک در منزل ادامه داد اما مدتی قبل دوباره براثر سکته راهی بیمارستان شد و حال چند روز است که در یکی از بیمارستان‌های تهران در حالت بیهوشی و کما به سر می‌برد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فریماه فرجامی چهره خاص و زیبایی داشت، بدون اغراق می‌توان گفت صورتی داشت که با ستارگان سینمای جهان پهلو می‌زد مانند الیزابت تیلور، سوفیا لورن، مرلین مونرو و ... و در بازیگری هم بسیار توانا بود.
فرجامی در سال ۱۳۵۶ از دانشگاه دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک لیسانس کارشناسی دراماتیک دارد و از سال ۱۳۵۵ با گویندگی نمایش‌های رادیویی و بازی در نمایش تلویزیونی آدمک مومی فعالیت هنری خود را آغاز کرد.
حمید سمندریان کارگردان نامدار تئاتر در کلاس‌های بازیگری‌اش از تدریس در دانشگاه هنرهای زیبا و استعدادهای درخشان آن دوران این‌طور می‌گفت: «سه دختر بسیار جوان بودند که وقتی برای بازی کنار یکدیگر قرار می‌گرفتند کل دانشگاه ساکت می‌شد. این سه نفر سوسن تسلیمی، مرضیه برومند و فریماه فرجامی بودند. فریماه زیبا و جوان بود و با بازیگری کم‌نظیرش توجه خیلی‌ها را به خود جلب می‌کرد.»
فریماه فرجامی یک بخشی از تاریخ سینمای ایران است، چند شاه نقش غیر قابل انکار در کارنامه او به چشم می‌خورد: لاله در خط قرمز (مسعود کیمیایی)، مونس در سرب (مسعود کیمیایی)، ماه منیر در مادر (علی حاتمی)، فروغ الزمان در پرده آخر (واروژ کریم مسیحی)، آفاق در نرگس (رخشان بنی اعتماد)
البته فرجامی نقشی کوتاه هم در فیلم «اجاره نشین‌ها» ساخته داریوش مهرجویی بازی کرد. او نقش «مهندس افجه‌ای» را در این فیلم داشت که از طرف «ناصر ترکه‌ای» برای خرید آپارتمان «عباس آقا سوپر گوشت» به او معرفی میشود.
فریماه فرجامی در زمانی ستاره سینمای ایران شد که سعی بر این بود تا سر حد امکان از چهره سازی و ستاره شدن سینماگران ایران پرهیز شود.
ماهایا پطروسیان که در فیلم پرده آخر با فریماه فرجامی هم بازی بوده است بعد از انتشار خبر نامساعد بود حال فرجامی در صفحه اینستاگرامش متنی منتشر کرد که جالب توجه است، پطروسیان نوشت:
«فریماه عزیز، آنچه که از تو در خاطرم مانده و همیشگی شده، زیبایی خیره کننده و توأمان توانایی های هنری بسیار بالایت بود.
در روز های همکاری در فیلم «پرده آخر»، به وضوح می دیدم که چگونه با سخت‌گیری و وسواس بسیار، سعی در انتخاب بهترین و درست ترین پیشنهادات داشتی و چه راحت از بسیاری دیگر می گذشتی... من در اوایل ورودم به سینما بودم و تو در اوج و درخشان...، در اوج بودنی چنان دشوار، که فقط کسانی که در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد، کار می کردند، آن را با گوشت و استخوان درک کرده اند.
«ستاره» بودن در سینمای ایران با همه جای جهان متفاوت است، منظور نه تنها کشورهایی اروپایی و آمریکا که حتی کشورهای آسیایی است! در واقع « ستاره» و سوپر استار در اینجا فقط نام آن را یدک می‌کشد... و در دهه شصت وضع از امروز بسیار بدتر بود.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیحساسیت های بیجا و خرد کننده، که روی زندگی شخصی وفردیت و استقلال هنرمندان سایه ای گسترده می افکند...، ممنوع بودن گرفتن دستمزدهای بالا، آنهم در شرایطی که فیلم های آن هنرمند در گیشه یکی پس از دیگری موفق بودند، و در واقع بی‌نصیبی فرد ازموفقیت های کاریش، انتخاب بدترین عکسها و بد چهره‌ترین پوسترها و بی‌رمق‌ترین بیلبوردهای سر در سینماها، که تا حد ممکن غیر جذاب باشد و حتی هنرمند مورد نظر قابل شناسایی هم نباشد! و و و ... (این شرایط برای زنان به مراتب وخیم تر بود)
در این دوران سوررئال، تو می درخشیدی... اما هر انسانی بالاخره روزی از تلاش های « سیزیف» وار و بی حاصل متلاشی و در هم شکسته میشود...، در فضای فرهنگی که هنر در طول چند دهه، فقط حرکتی لاک‌پشت گونه دارد و گاه حتی به راحتی عقب‌گردی کذایی می‌کند، و کل کوشش های افراد این حرفه را به بی ثمری کامل می‌کشاند، در این فضا قطعا بسیاری به کنار کشیدن زود هنگام رضا میدهند...
فریماه زیبا و درخشان، کارنامه‌ات مملو از فیلم ها و نقش های ماندگار و استثنایی است... ای کاش «خودت» را آنگونه که «دوربین» و هنردوستان دوستت داشتند، دوست می‌داشتی...
دوستت دارم، برای همه نشدنی هایی که شدنی کردی و همه آنچه که می‌توانست بشود و نشد»
فرجامی قبل از رسیدن به 50 سالگی ، خود را به نوعی وارد دوران بازنشستگی کرد. او در اوایل دهه هشتاد نقش کوتاهی در فیلم « زهر عسل» بازی کرد و از دنیای بازیگری فاصله گرفت. در سال 88 و در برنامه «هفت» فریدون جیرانی سراغ این بازیگر رفت. تصویری که از او در قاب تلویزیون ثبت شد هیچ ربطی به آن تصویر پرصلابت ستاره دهه 60 و 70 نداشت.
همه آنچه باید گفته می‌شد را ماهایا پطروسیان گفته است، حال در چنین زمانی تنها چیزی که باقی می‌ماند حسرت و افسوس برای فرصت‌هایی است که از دست رفت.
درباره درخشش تا افول این ستاره سینما می‌توان بسیار نوشت اما واقعا بررسی سیر اتفاقات رخ داده در زندگی فریماه فرجامی یک منشور چند وجهی و چند لایه است که از زندگی شخصی خود او گرفته تا جبر تاریخی و اتفاقات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی جامعه و ... همگی در آن نقش دارند و در این مقال نمی‌گنجد.
با آرزوی سلامتی برای فریماه فرجامی عزیز.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: نقش‌های منفی دوست‌داشتنی در سینمای ایران روزهای غم‌انگیز چهار بازیگر زن سینما فریماه فرجامی، داریوش ارجمند و ماهایا پطروسیان ۲۲ سال قبل (عکس) عکس قدیمی بهنوش بختیاری و فریماه فرجامی این کلاه‌گیس را «عیاری» سرمان نگذاشت توقیف فیلم قاتل و وحشی/ مشکل از گوش لیلا حاتمی است یا چشم، زبان و مغز دیگران؟ نیکی کریمی ؛ انصافا یاغی‌ترین یاغی ... به کما رفتن فریماه فرجامی بازیگر درخشان دهه‌های 60 و 70 سینمای ایرانمنبع: عصر ایران
کلیدواژه: فریماه فرجامی بازیگر فریماه فرجامی سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۷۷۴۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«ایساتیس» پرمخاطب‌ترین فیلم هنر و تجربه شد
به گزارش قدس آنلاین، «ایساتیس» پیش از این در جشنواره سینماحقیقت و جشنواره بین‌المللی فیلم شهر، جشنواره جهانی فیلم فجر و جشن مستقل سینمای مستند ایران به نمایش درآمده است و موفق به کسب جایزه ویژه دبیر جشنواره سینماحقیقت، تندیس بهترین مستند بلند در بخش بین‌الملل جشنواره شهر و تندیس موسیقی از جشن مستقل سینمای مستند شده است. این فیلم همچنین در جشنواره‌های خارجی از جمله جشنواره فیلم مستند مسکو، جشنواره اوشن سیتی امریکا، کازان روسیه، جشنواره سبز مونتنگرو، جشنواره مستند ازمیر و... شرکت کرده و جوایزی از جمله جایزه بهترین فیلم جشنواره اوشن سیتی، جایزه بهترین فیلم جشنواره مونته نگرو را کسب کرده است.
موفقیت مهم و ارزشمند این فیلم اکران موفق و پرمخاطب در شهرستان‌هاست که بعد از موفقیت مستندهایی مانند «در جستجوی فریده» به کارگردانی آزاده موسوی و کوروش عطایی، «کاپیتان من» به کارگردانی سیاوش صفاریان‌پور و همچنین فیلم‌های سینمایی «مقیمان ناکجا» به کارگردانی شهاب حسینی، «پوست» به کارگردانی بهمن و بهرام ارک و مجموعه فیلم‌های کوتاه «اتاق فرار»، «یک سانس چند رویا» و «فیلم کوتاه ژانر وحشت» نوید موفقیت و گسترش سینمای متفکر ایران را در سراسر کشور و برای مخاطبان گسترده‌ای در شهرهای مختلف به ارمغان می‌آورد.
داستان فیلم مستند «ایساتیس» به معرفی قنات‌ها و تاریخچه آن در استان یزد است و به این بهانه قسمت مهمی از تاریخ این استان کهن ایران را بازگو می‌کند و صدایی است شاعرانه و قصه‌گو که تا به حال ناشنیده مانده است. تدوین این فیلم توسط «بهمن کیارستمی» و «پویا پارسامقام» صورت گرفته و فیلمبرداری آن به عهده «مهدی آزادی» از فیلمبرداران نام آشنا و برنده جایزه معتبر و مهم «قورباغه طلایی» جشنواره کمرایمیج بوده است. داستان فیلم با صدای روان و آشنای «ابوالحسن تهامی‌نژاد»، «نصرالله مدقالچی»، «زهره شکوفنده» و «مریم شیرزاد» روایت میشود.
«مسعود فروتن» این فیلم را با فیلم «باد صبا» مقایسه کرد و کارگردانی این فیلم را ستود. «دکتر اصغر دادبه» چهره ماندگار ادبیات و فلسفه محتوای مطرح شده از فیلم را از جمله موارد مهم در لیست نجات فرهنگ ایران در طول تاریخ دانستند. «دکتر جوادیان» رییس مرکز بین‌المللی قنات و سازه‌های تاریخی آبی به عنوان مرجع معتبر در موضوع روایت شده در فیلم از تحقیق این فیلم و مستندات آن اعلام رضایت کردند. «رضا صائمی» منتقد سینما و فعال فرهنگی در فصلنامه سینما حقیقت به بررسی نوع روایت فیلم پرداخته و به استفاده از المان‌های آب، باد، خاک و آتش برای روایت داستان اشاره کرده است و تلاش فیلمساز را در معرفی یک شهر توسط این فیلم را پلی برای معرفی جهان دانسته است. مجله فیلم در یادداشتی به ترکیب تیم سازنده فیلم اشاره کرده است و نویسنده، اعتبار، سابقه و تبحر این گروه و انتخاب صحیح کارگردان و تهیه‌کننده فیلم را از نکات مهم و قابل توجه این مستند دانسته است.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان